МЕКТЕП ОҚУШЫЛАРЫ МЕН СТУДЕНТТЕРДІҢ ҒЫЛЫМИ ҚЫЗМЕТКЕ ҚЫЗЫҒУШЫЛЫҚТАРЫН БАҒАЛАУ
DOI:
https://doi.org/10.52269/RWEP2522226Кілт сөздер:
ғылым, мотивация, ғылыми коммуникация, зерттеушілік қызығушылық, ғылыми қызмет, технологияАңдатпа
Бұл мақалада мектеп оқушылары мен студенттердің ғылыми қызметке деген қызығушылығын бағалауға арналған эмпирикалық зерттеудің нәтижелері көрсетілген. Пәнаралық көзқарас пен Х. Гекхаузенаның мотивация теориясына сүйене отырып, авторлар мектеп оқушылары мен студенттердің ғылыми қызметке деген қызығушылығын бағалауға мүмкіндік беретін «Мектеп оқушылары мен студенттердің ғылыми қызметке қызығушылығын бағалау әдістемесі» психологиялық-педагогикалық құрал-жабдығын әзірледі және ол студенттердің тұлғалық және кәсіби өзін-өзі анықтауының анықтаушы факторы болып табылады. Зерттелетін құбылысты талдау ғылыми қызметке қызығушылық деңгейін ашатын АКТ компоненттерін анықтауға мүмкіндік берді: (I (Қызығушылық) – мотивациялық жағдай ретіндегі қызығушылық, С (Мазмұны) – мазмұндық, Т – технологиялық). Зерттеу нәтижелері мектеп оқушылары мен студенттердің ғылыми қызметке қызығушылығын бағалаудың жеткілікті орташа көрсеткіштерін айқындайды, бұл оның дамуының қажеттілігін көрсетеді. Себебі, қызығушылық мотивациялық жағдайдың негізгі элементі болып табылады, жаңа идеялардың пайда болуы мен ғылыми белсенділікті ынталандырады, жаңа нәрсені үйрену, құру және енгізу жүйелері іске асады. Алынған эмпирикалық деректер мектеп оқушылары мен студенттердің ғылыми іс-әрекетке деген қызығушылықтарын білдіруге әсер ететін себептерді де анықтауға мүмкіндік берді. Зерттеу авторларының пікірінше, студенттердің қызығушылықтарын ерте жастан анықтау, мектеп оқушыларын ғылыми бағыттар туралы жай ғана хабардар етумен тоқталып қалмай, мектеп оқушыларын ғылыми зерттеулер мен ғылыми-технологиялық процестерге баулуға көшу олардың арасында ғылымның жетістіктің таралуына ықпал етеді.